Las dębowy

Cody

-Wole nie wiedzieć, może żyją, może nie.- odparł.

Cody

Wciąż czekał na reakcję wilczycy. Po dłuugiej chwili położył się i zasnął.

Patrix

Nagle na wilka zaczął padać jakiś blask z nieba wilk podszedł do drzewa złapał się za serce i przysiadł z opuszczoną głową.Nagle jego postać ginęła w blasku,a wilk tonął w otaczającej go bieli.Gdy nagle krzyknął
-Cody,pomocy,Cody pomóż mi!!!
-Ale jego wołania były próżne,dopiero potem wilk uświadomił sobie że On śpi.
Jego postać zatonęła już w bieli,z wilka nie pozostało ani śladu.
Blask oślepił każdego,cały las był biały a wilk zawył i padł.

Cody

Obudził się i wyszedł.

Patrix

Na wilka przestał padać blask wszystko sie uspokoiło wilk miał czerwone i złe oczy,krzyknął odwracając się za siebie.
-Dlaczego mi nie pomogłeś?
-Warknął,ale odziwo nikogo tam nie zastał.
-No pięknie zwiał,tchórz jeden!
-Myślał patrząc na miejsce gdzie tamten wilk spał.
-Jeszcze Ci pokaże!Jestem teraz okrutniejszym wilkiem!
-Krzyknął wilk a następnie jego oczy zmieniły kolor na czarny a wilk wyszedł.

Zuzu

Wszedł do lasu i spojrzał na nowo narodzonego wilka.Nie bał się go, więc podszedł do niego i spojrzał mu w oczy.
- Jak śmiesz nazywać Codiego tchórzem?! - warknął.

Patrix

-Wiesz,gdyby mi pomógł nie nazwałbym go tak!Od teraz nie znam GO!!!A właściwie to kim jesteś
-Spytał a jego oczy zmieniły kolor na zielony.

Zuzu

- Twoim wrogiem. - odparł poważnie.
- A niby czemu miałby ci pomóc?! Zastanów się, kim udajesz wreszcie być. Bo naprawdę jesteś tak irytujący że zaraz oberwiesz. - wyszczerzył kły.

Patrix

Wilk zignorował basiora po czym popatrzył na jakieś drzewo.-Zaraz pamiętam Cię,nie pamiętam twojego imienia ale za to znam Cię z rysów twarzy!

Zuzu

- Może i znasz może i nie... - powiedział kpiąco,oblizując pysk który chciał świeżej krwi.

Patrix

Wilk niepewnie spojrzał na wilka na wszelki wypadek odsunął się na jakiś metr.
-Czego ode mnie chcesz?Nic ci nie zrobiłem!
-Po czym jego oczy były czerwone.

Zuzu

- Nazwałeś mojej siostry chłopaka TCHÓRZEM ! A niezbyt mi się wydaje żebyś ty był od niego lepszy. Sam się teraz boisz.Boisz się spojrzeć w oczy, ciągle się odwracasz. Czyż to nie jest dowód strachu ? Jestem po prostu nic nie znaczącym szczeniakiem. - szczeknął.
- Naucz się wreszcie szacunku ! Nie jesteś nic warty, nawet moich pazurów na twoim pysku. - rzekł kpiąco po raz drugi.

Patrix

-No to przegiąłeś stary!
-Warknął i odpowiedział
-Wiesz prawie nikogo się nie boję ale po prostu nie chcę zrobić ci krzywdy!A tak poza tym to nie mieszaj się w życie własnej siostry!
-Po czym przybliżył się do niego.

Zuzu

- Moja siostra to jedyne co mi zostało. - odpowiedział.
- No to pokaż na co cię stać . . .

Patrix

-Ah to jakieś dziwne uczucie boli mnie niedaleko gardła,czuję jakieś ciepło!
-Wilk poczuł w swoim ciele ciepło a jego oczy zmieniły kolor na złoty.