Korytarz z celami

Mitsurugi

- Hahaha prędzej cię zabije niż ty zdążysz mnie uwięzić. Powiedział demon i nagle znalazł się za wilczycą. Przez chwilę krążył dookoła niej oblizując się przy tym swoim nienaturalnie długim językiem. - W sumie to dawno nie piłem wilczej krwi, a twoja zdaje się być słodka. Rzekł Mitsu i w tym momencie ziemia pod jego łapami zaczęła gnić, a wszelkie robactwo wypełzło z trzewi ziemskich i uciekało w popłochu.

Vivienth

Warknęła ostro na wilka i obrzydzona nim, i tym co robi wybiegła. Tak, skapnęła się też, że nie da mu rady, nie dziś.

Mitsurugi

- Hahaha tchórz wiedziałem, że uciekniesz. Tak będzie już zawsze jeśli jeszcze raz spróbujesz zaatakować kogoś z "mojej watahy". Krzyknął do oddalającej się wilczycy i sam wyszedł powoli, wręcz ospale z lochów.

Lacoi

Weszła nie oglądając się za siebie.Położyła się na zimnym podłożu,przykryła ogonem i poszła spać.

Lacoi

Wyłoniła się z grzywy i popędziła szukać kawałku sera w celach.

Lacoi

Chociaż starała się coś znaleźć...Nic nie znalazła oprócz spróchniałych kości, weszła tam i zaczęła się turlać w nich.Niechcąco trafił w Lacoi.
Wadera obudziła się i spoglądając na Cosme chwyciła kość w łape i położyła ją przed siebie.
- Cosma,mówiłam Ci..Nie wchodź do klatek.- powiedziała śpiąco.
-Ale ja jestem głodna...-wspięła się po rudych kudłach i powiedziała wprost do ucha.
- Też jestem głodna...Poszukamy coś do jedzenia później.-położyła głowę na łapach. Po czym zasnęła.
- Ehh , no dobra. - powiedziała i poszła spać.