Plaża

Reena

- Wszystko... kur*a! - tym razem wygięła się do tyłu, nastąpił skurcz mięśni, równie bolesny, ale już nie panowała nad swoim ciałem.

Black Whisper

Zarył pazurami w ziemi, widząc jak jego przyjaciółka cierpi. Spojrzał na Ai.
- Wiesz co jej jest? - zapytał z nadzieją w głosie. Może wiedziała, warto zawsze spróbować...

Aisha

Tym razem jednak nie wiedziała o co chodzi. Spojrzała na nią z pytającym wyrazem pyska.
- Reena! - Krzyknęła zaniepokojona, a po chwili usłyszała dłos Blacka.
- Ma zakażenie - Powiedziała, choć nie za bardzo wiedziała czy coś to zmieni.

Reena

Na chwilę znowu położyła się normalnie, ale kolejny nagły skurcz sprawił, że jakiś nerw czy żyła musiał jej przeskoczyć, a ona straciła przytomność.

Black Whisper

Teraz całkowicie spanikował.
- Ku*wa, i co teraz? - zapytał cicho, jakbym sam siebie, kierował jednak pytanie ku części ku Ai.
Patrzył na nieprzytomną Reenę. Z sekundy na sekundę obejmowały go coraz czarniejsze myśli, ale postanowił jednak zachować spokój. Musiał być spokojny.

Aisha

Podniosła się ostrożnie z ziemi, ale nie wiedziała co teraz.
- Ona powoli umiera... - Rzekła bardzo cicho, ale w głębi duszy wiedziała co ma zrobić.

Black Whisper

Spojrzał z szokiem na Ai.
- Nie, to nieprawda - powiedział twardo i dobitnie. - Nie pozwolę na to.
Zaczął chodzić w kółko i myśleć. Co zrobić, co zrobić... Muszę ją obudzić.
Podszedł do wilczycy i spojrzał na nią. Przytknął ucho do jej piersi. Słyszał waleczne bicie serca.
- Nie poddawaj się - mruknął Whisper i postanowił ocucić przyjaciółkę zimną wodą z oceanu.
Szczęście, że znajdowali się niedaleko brzegu. Nie miałby siły przyciągnąć jej bardziej do wody, więc zaczął ją ochlapywać, mając nadzieję, że to przywróci jej zmysły.

Reena

- KHEE! - odkaszlnęła mocno, kiedy kilka kropel wody wleciało jej do płuc. Zaczęła kaszleć ja oszalała, ale po kilku sekundach się uspokoiła, leżąc bezwładnie na ziemi i od czasu do czasu pokasłując.

Black Whisper

- O ku*wa, udało się - mruknął z wielką ulgą. - Matko, Reena, dostane przez ciebie kiedyś zawału...
Usiadł na piasku i nie zwracał uwagi, że zimna woda podmywa mu du*e. Odetchnął kilka razy i spojrzał na wilczycę.
- Jak się czujesz?

Reena

Podniosła łeb znad piachu, ale nie ruszyła się inaczej.
- T... Tak... - odparła drżącym głosem.

Black Whisper

- Tak? Czyli jak? Dobrze, źle? - pytał jak nienormalny. Musiał pilnować, by nie straciła ponownie przytomności.
Podszedł do niej i położył się obok. Patrzył na nią uważnie.

Reena

Przełknęła głośno ślinę i spojrzała na niego przerażona.
- Nie mogę się ruszyć. - oczy się jej zaszkliły ze strachu.

Black Whisper

- W ogóle? Niczym? Nawet ogonem? - pytał Black, tak samo przestraszony.
Usiadł ponownie. Spojrzał na nią z góry i zastanowił się, czy by nie spróbować rozruszać jej kończyn. Czekał jednak na odpowiedź.

Reena

- Tylko głową... i szyją. - odparła łamiącym się głosem.

Patrix

Wilk otworzył oczy.
- Słuchajcie... Przemyślałem to wszystko, i to ja powinienem cierpieć, nie Black czy Reena. To ja powinienem być bity, związywany i kopany prądem. Wy macie chociaż siebie.. a ja ?
Westchnął po czym łza spłynęła mu po pysku.
Podszedł do Reeny, patrzył jak cierpi.
Stanowczym głosem rzekł :
- Reena przeżyje. Powinna dużo odpocząć. Możemy jej pomóc jeżeli omyjemy jej rany.
Podniósł głowę patrząc na wilki.